Toen Anna na drie verdrietige maanden het ziekenhuis mocht verlaten, reageerde onze omgeving dolenthousiast. Ik snap dat natuurlijk wel: eindelijk naar huis! Yes! En dan nog op Martha’s verjaardag! Hoera! Maar Jona en ik stapten onze herwonnen vrijheid tegemoet met een loodzware rugzak. Lees verder “Hoera”
Tag: ziekenhuis
Slikken
Anna’s logopediste toont me de weg naar een apart vergaderkamertje. “Jij ook een tasje koffie?”, vraagt ze lief. “Liever water”, antwoord ik. Uit de situatie leid ik af dat dit gesprek langer zal duren dan ik dacht. We installeren ons aan tafel. “Ik belde deze week met de logopediste van jullie ziekenhuis”, steekt ze van wal. “Ze vertelde me over de slikvideo.” Lees verder “Slikken”
Aftellen
Soms, als ik aan honderdtwintig per uur op de autostrade rijd, stel ik me het spectaculaire ongeluk voor dat ik zou veroorzaken mocht ik plots naar links uitwijken. Heb jij dat ook? Of ik beeld me in, van boven op een hoge toren naar beneden turend, hoe het zou voelen mocht ik plots springen. Of uitglijden en vallen. Je weet vast wat ik bedoel. Toch? Die onschuldige morbide gedachten fladderen mijn hoofd weer even snel naar buiten. Lees verder “Aftellen”
Vertrouwen
Eén nacht op Intenzieve Zorgen blijkt voldoende om ons meisje op krachten te laten komen. Het is even wachten op een kamer, zodat Anna’s bed pas tegen de avond ons nieuwe stekje wordt binnengerold. De verpleegster vliegt er meteen in en koppelt de sondepomp aan om nog snel een maaltijd toe te dienen. Ik protesteer. Het is immers bedtijd. Anna krijgt die voeding nooit tijdig verteerd. Lees verder “Vertrouwen”
Anna is anders 