Soms, als ik aan honderdtwintig per uur op de autostrade rijd, stel ik me het spectaculaire ongeluk voor dat ik zou veroorzaken mocht ik plots naar links uitwijken. Heb jij dat ook? Of ik beeld me in, van boven op een hoge toren naar beneden turend, hoe het zou voelen mocht ik plots springen. Of uitglijden en vallen. Je weet vast wat ik bedoel. Toch? Die onschuldige morbide gedachten fladderen mijn hoofd weer even snel naar buiten. Lees verder “Aftellen”
Tag: levensles
Grootmoe
Grootmoe. Zo noemen onze kinderen haar. Grootmoe is mijn mama. Ze voelt Anna bijzonder goed aan. Dat was zo van bij Anna’s geboorte, en hun band is de voorbije jaren niet alleen sterker, maar bovenal uniek geworden. Twee dikke vriendjes, zeg ik altijd.
Anna huilde vaak als baby, we wisten zelden waarom. Wanneer ze soms urenlang vermoeid en ontroostbaar huilde, belde ik mama om ons te komen helpen. Zij kon Anna tot rust brengen en nam de zorg dan even van ons over. Ik was zelfs een beetje jaloers, voelde me ook schuldig, omdat ik dacht dat mama mijn dochtertje beter aanvoelde dan ik. Nu ben ik alleen maar blij voor Anna omdat zij die warme band met haar grootmoe heeft. Lees verder “Grootmoe”
Anna is anders 