Anna’s logopediste toont me de weg naar een apart vergaderkamertje. “Jij ook een tasje koffie?”, vraagt ze lief. “Liever water”, antwoord ik. Uit de situatie leid ik af dat dit gesprek langer zal duren dan ik dacht. We installeren ons aan tafel. “Ik belde deze week met de logopediste van jullie ziekenhuis”, steekt ze van wal. “Ze vertelde me over de slikvideo.” Lees verder “Slikken”
Tag: inhalatie
Vertrouwen
Eén nacht op Intenzieve Zorgen blijkt voldoende om ons meisje op krachten te laten komen. Het is even wachten op een kamer, zodat Anna’s bed pas tegen de avond ons nieuwe stekje wordt binnengerold. De verpleegster vliegt er meteen in en koppelt de sondepomp aan om nog snel een maaltijd toe te dienen. Ik protesteer. Het is immers bedtijd. Anna krijgt die voeding nooit tijdig verteerd. Lees verder “Vertrouwen”
Woorden
Ik voel me intens klein en verdrietig wanneer ik verplicht word om Anna achter te laten. Ik staar naar de grond als een klein meisje dat berispt wordt door een strenge juf. ‘Het is maar voor één nacht, mevrouw, en u mag altijd bellen. Een nacht thuis slapen zal u trouwens goed doen.’ Nee!, wil ik roepen. Ik moet bij Anna blijven! Jullie begrijpen het niet. Lees verder “Woorden”
Anna is anders 