Anna en ik overnachtten in het ziekenhuis. Ik sliep amper. Ons meisje werd nochtans al een keer onder volledige narcose gebracht. Een jaar geleden maakte de dokter een gaatje in haar buik voor een sondeklep. Straks wordt Anna opnieuw verdoofd opdat de orthopedagoog tientallen botoxprikjes pijnloos en zonder tegenstribbeling zal kunnen toedienen. Anna is flink, maar het wachten duurt lang. Ieder half uur laat ik het duimende thuisfront met een sms weten dat we nog steeds ongeduldig in onze kamer vertoeven. Lees verder “Gips”
Anna is anders 