Snoezelen

Het is elf uur ’s morgens en toch gezellig donker in onze woonkamer, daar zorgen de verduisterende lamellen voor. Kleurrijke lichtbollen dansen op het plafond, een dromerig Iers liedje creëert een sprookjessfeer en middenin die betoverende wereld van licht en muziek ligt Anna op haar rug. Ze staart vol fascinatie naar boven. Taj taj taj, brabbelt ons meisje, alsof ze communiceert met violen die voor haar klinken als rood en groen. Snoezelen. Acht jaar geleden had ik er nog nooit van gehoord. Nu dompelen we Anna elke dag onder in een snoezelbad van kleuren en muziek.

Lees verder “Snoezelen”

pano

Keek je woensdag naar pano? In de veelbesproken reportage kaartte Goedele Devroy de groeiende wachtlijsten in de gehandicaptenzorg aan. De bevlogen VRT-journaliste heeft zelf een zoon met ernstige beperkingen en alleen al daarom is ze een groot voorbeeld voor mij.

Lees verder “pano”

Tempo

Een sappige sinaasappel moet je tot de laatste druppel leegpersen. Ik leef gulzig, liaansgewijs slingerend van de ene ervaring naar de andere. Ik smijt me graag in een pas ontdekte hobby, reeds uitkijkend naar de volgende. Go, go, go! Jona klaagt geregeld over die vermoeiende eigenschap, maar stiekem geniet hij mee als ik op volle toeren draai. In Martha’s blinkende ogen herken ik diezelfde heerlijke levenslust. Wat een energie! Lees verder “Tempo”

Zienderogen

Anna was blind. Achteraf bekeken snap ik niet hoe we dat konden missen. Verbazingwekkend hoe moederliefde mij blind had gemaakt. Nadat dokters ons vertelden waarom Anna anders was, vielen de verwarrende puzzelstukken stukje bij beetje in elkaar, tot ik plots dacht: natuurlijk, Anna is blind.

In mijn blijvende zoektocht naar hoopgevende signalen onderwierp ik mijn meisje dagelijks aan testjes. Ik herinner me hoe ik Anna in ondraaglijk fel zonlicht liet kijken. Ze gaf geen kik. Lees verder “Zienderogen”

%d bloggers liken dit: