Feest

We zingen uit volle borst en roepen vrolijk ‘hoeraaa!’, waarbij handen zo hoog in de lucht worden gezwierd dat vingertoppen hier en daar een kleurrijke ballon raken. Het is feest! Onze jarige meid zit voorover gebogen op mijn schoot. Anna heeft vaak moeite met te veel drukte. Ze luistert overprikkeld naar de uitbundige sfeer in huis, terwijl ze haar handjes in een vreemde bocht kronkelt en haar armen opspant. Lees verder “Feest”

Droom

Ik sta wat te rommelen in de keuken wanneer ik plots Martha ergens in de verte hoor roepen. ‘Mama! Mama, vlug! Je moet echt komen kijken!’ – ze klinkt alsof ze het zelf niet kan geloven – ‘Anna kan stappen!’. Ik laat de zak aardappelen vallen, rep me halsoverkop naar de speelmat, struikel bijna over de toren van Paw Patrol, kijk rond en… wat…? Dat kan niet. Hoe…? Maar ja hoor, daar staat ze. Mijn lief, klein poppemieke staat flink recht. Anna kijkt me aan, voor de allereerste keer, en zegt Lees verder “Droom”

Oefenen

Lange tijd was ik gefixeerd op het oefenen met Anna, in de overtuiging dat ze een soort van valse start doormaakte. Ik knutselde speelgoed met opvallende fluokleuren en verschillende voelmaterialen, kocht een oefenmat en -bal, een UV lichtbak, speciale dvd’s, allerlei lichteffecten,… en ik oefende en oefende. Ik overwoog ernstig om studies kinesitherapie aan te vatten en Jona en ik gingen lange tijd wekelijks met Anna naar een privé-zwembad. Ik probeerde met Anna ook allerlei therapieën uit, zoals Bobath, Vojta, osteopathie, zelfs Thai chi passeerde de revue, want ik dacht: baat het niet, dan schaadt het niet. Ik had het gevoel dat ik Anna op die manier vooruithielp. Lees verder “Oefenen”

Afscheid

Jona en ik zeggen vaak: als we meteen hadden geweten wat ons te wachten stond, waren we de voorbije jaren gegarandeerd niet zo goed doorgekomen. We wisten lange tijd niet hoe complex Anna haar beperkingen uiteindelijk zouden blijken. Was dit stilzwijgen een bewuste tactiek van de dokters en begeleiders die ons omringden? We zullen het nooit weten, maar die onwetendheid heeft ons wel geholpen in het aanvaardingsproces. Omdat we stap voor stap werden geconfronteerd met de pijnlijke waarheid.

Toen we eerst vernamen dat Anna blind was, benaderden we dit probleem aanvankelijk erg positief. Lees verder “Afscheid”

%d bloggers liken dit: