Thuis test ik regelmatig of Anna al iets hoort. Als ze ontspannen op haar rug ligt laat ik plots een luide knal horen, terwijl ik haar van kop tot teen bestudeer, zodat ik de kleinste reactie zal opmerken. Dat is niet vanzelfsprekend, want Anna is extreem gevoelig voor trillingen. Maar ik ben steeds zekerder van mijn gelijk. Anna hoort iets.
Die dag hebben we een belangrijke afspraak. Een nieuwe gehoortest. Na de test, die uren in beslag neemt, zitten Jona en ik in een kamertje te wachten op de resultaten. We willen het zo graag. We willen zó graag dat Anna kan horen.
Wachten duurde zelden zo lang. Lees verder “Horen”
Anna is anders 