‘Wist je het van op voorhand?’, vragen mensen soms. ‘Nee, alles leek perfect’, is mijn antwoord. Anders hadden we Anna nooit laten geboren worden, denk ik erbij, maar dat zeg ik nooit luidop, omdat het raar voelt om dat nu nog te zeggen. Anna wordt bijna zeven. Lees verder “Donker”
Categorie: handicap
Goedbedoeld
Sommige uitspraken blijven je bij. Zoals die keer dat het hoofd van pediatrie me aansprak in het ziekenhuis. Ik verbleef er al een hele tijd met Anna. Mijn ziek meisje huilde de onrustige slaapmomenten aan elkaar van pijn en ellende. Elke dag uitte ik mijn zorgen en ongenoegen. Lees verder “Goedbedoeld”
De ochtendstond
Ik pleit schuldig: op Twitter strooi ik non-stop schattige Anna-foto’s. Ze is om op te eten! Maar ons charmant engeltje kan zich ook als een lastpakje gedragen. Vooral ’s morgens maakt ze het ons moeilijk. Het feit dat ik geen ochtendmens ben, helpt niet echt. Alleen al die wekker, tien voor zes, dat lijkt wel midden in de nacht. Lees verder “De ochtendstond”
Hoera
Toen Anna na drie verdrietige maanden het ziekenhuis mocht verlaten, reageerde onze omgeving dolenthousiast. Ik snap dat natuurlijk wel: eindelijk naar huis! Yes! En dan nog op Martha’s verjaardag! Hoera! Maar Jona en ik stapten onze herwonnen vrijheid tegemoet met een loodzware rugzak. Lees verder “Hoera”
Anna is anders 