Ik twijfel tussen de groene en de rode. Ik leg de twee knopen naast elkaar op het gele lapje stof. Ja, het is beslist: het rood contrasteert veel sterker met dat geel. Anna zit naast mij in haar rolstoel. ‘Vind jij die rode ook het mooist, zusje?’, vraag ik retorisch. Ze stopt haar linkerwijsvinger in haar mond, houdt haar hoofd een beetje scheef en staart vrolijk in het niets. Zwijgen is toestemmen, denk ik plagend. Ik pak mijn naald en naai de glimmende knoop goed vast op Anna’s voelmatje. Lees verder “Cool”
Categorie: grote zus
Boom
Toen ik lang geleden in een boek las over het begraven van de placenta onder een boom, viel ik halsoverkop voor dat idee. De gedachte dat de moederkoek de grond extra vruchtbaar maakt, vond ik wondermooi. Jammer genoeg zorgde het hobbelig medisch parcours na Anna’s geboorte voor heel wat vertraging op dat symbolisch plan. De placenta’s van onze meisjes wachten al enkele jaren geduldig in onze diepvriezer. Maar vandaag is de grote dag. Lees verder “Boom”
Gewoon
Het klinkt misschien gek, maar het is niet Anna’s handicap die ons leven zo ingewikkeld maakt. Het is ook al lang niet meer Anna’s handicap die me soms verdrietig maakt. Nee, het zijn alle bijkomstige toestanden die de boel hier op zijn kop zetten. En het zijn de non-stop zorgen die me moedeloos maken. Ik denk vaak: was Anna maar gewoon een gehandicapt meisje. Ik wil haar kunnen zien als een lief meisje dat niet kan praten en stappen, zonder meer. Maar zo eenvoudig is het niet. Lees verder “Gewoon”
Feest
We zingen uit volle borst en roepen vrolijk ‘hoeraaa!’, waarbij handen zo hoog in de lucht worden gezwierd dat vingertoppen hier en daar een kleurrijke ballon raken. Het is feest! Onze jarige meid zit voorover gebogen op mijn schoot. Anna heeft vaak moeite met te veel drukte. Ze luistert overprikkeld naar de uitbundige sfeer in huis, terwijl ze haar handjes in een vreemde bocht kronkelt en haar armen opspant. Lees verder “Feest”
Anna is anders 