Vakantie

Ik verlies mezelf in deze zonnige dag, verliefd op elk moment, zo voelt het. Ik staar naar de lucht en knijp mijn ogen dicht, net genoeg om een mooie wolk perfect in mijn vizier te krijgen. Ik concentreer me op de stille geluiden van de rivier. De roeispaan van Jona bonkt zacht tegen onze kajak en Martha slaakt een prettig gilletje als ze bijna haar evenwicht verliest. Verder wegdrijvend, op het water en in gedachten, denk ik: dit is gelukkig zijn.

Deze morgen deed ik uitbundig van je-leeft-maar-één-keer. Lees verder “Vakantie”

Check

Anna blijft geregeld één of twee nachten logeren bij mijn mama. Dat logeerpartijtje gaat noodzakelijk gepaard met een niet te onderschatten verhuispartij. Hoe groter het aantal zaken dat je niet mag vergeten, hoe groter de kans dat je iets vergeet, dus nadat ik de lader van de sondepomp vergat mee te geven, drong het opstellen van een checklist zich op. Je merkt vanzelf dat onderstaande geheugensteun geen overbodige luxe is.

1. De medicatie tegen epilepsie. We bereiden het nodige aantal spuiten met juiste hoeveelheden Depakine en Keppra, zodat grootmoe zich niet kan vergissen. Lees verder “Check”

Grootmoe

Grootmoe. Zo noemen onze kinderen haar. Grootmoe is mijn mama. Ze voelt Anna bijzonder goed aan. Dat was zo van bij Anna’s geboorte, en hun band is de voorbije jaren niet alleen sterker, maar bovenal uniek geworden. Twee dikke vriendjes, zeg ik altijd.

Anna huilde vaak als baby, we wisten zelden waarom. Wanneer ze soms urenlang vermoeid en ontroostbaar huilde, belde ik mama om ons te komen helpen. Zij kon Anna tot rust brengen en nam de zorg dan even van ons over. Ik was zelfs een beetje jaloers, voelde me ook schuldig, omdat ik dacht dat mama mijn dochtertje beter aanvoelde dan ik. Nu ben ik alleen maar blij voor Anna omdat zij die warme band met haar grootmoe heeft. Lees verder “Grootmoe”

Horen

Thuis test ik regelmatig of Anna al iets hoort. Als ze ontspannen op haar rug ligt laat ik plots een luide knal horen, terwijl ik haar van kop tot teen bestudeer, zodat ik de kleinste reactie zal opmerken. Dat is niet vanzelfsprekend, want Anna is extreem gevoelig voor trillingen. Maar ik ben steeds zekerder van mijn gelijk. Anna hoort iets.

Die dag hebben we een belangrijke afspraak. Een nieuwe gehoortest. Na de test, die uren in beslag neemt, zitten Jona en ik in een kamertje te wachten op de resultaten. We willen het zo graag. We willen zó graag dat Anna kan horen.

Wachten duurde zelden zo lang. Lees verder “Horen”

%d bloggers liken dit: