Ik twijfel tussen de groene en de rode. Ik leg de twee knopen naast elkaar op het gele lapje stof. Ja, het is beslist: het rood contrasteert veel sterker met dat geel. Anna zit naast mij in haar rolstoel. ‘Vind jij die rode ook het mooist, zusje?’, vraag ik retorisch. Ze stopt haar linkerwijsvinger in haar mond, houdt haar hoofd een beetje scheef en staart vrolijk in het niets. Zwijgen is toestemmen, denk ik plagend. Ik pak mijn naald en naai de glimmende knoop goed vast op Anna’s voelmatje.
Het is de laatste dag van het jaar. Van hét jaar. Je weet wel: rampjaar 2018. We hebben geen grote plannen voor vanavond. Maar dat hoeft helemaal niet. In de keuken ruikt het superlekker: Jona is de frietjes aan het voorbakken. ‘Nog een aperitiefke, sjoe?’, roept hij luider dan nodig van onder de dampkap. Vast ook een retorische vraag, want ik hoor onze chef-kok al in de weer met een feestelijk klingelende fles en ijsblokken.
Martha installeerde zich gezellig op de speelmat. Ze knutselt gefocust haar eerste Lego-bouwdoos in elkaar. ‘Mama! Kijk!’, klinkt het plots uitgelaten, waarna een fonkelnieuwe helikopter zich triomfantelijk aan zijn eerste vlucht richting woonkamer waagt. Met een sierlijke duikvlucht landt hij op Anna’s voelmatje. Anna is zich bewust van de nabije stem van grote zus en slaakt een guitige kreet. ‘Cool hé, mama’, zegt Martha stoer. Ze neemt me de woorden uit de mond.
Niets is cooler dan kerstmis, als iedereen bij elkaar is. Ken je dat liedje? Ik zong het de voorbije weken dikwijls met de twee zusjes. Die zin klinkt misschien vanzelfsprekend, van ‘als iedereen bij elkaar is’. Maar wij leerden dat dat helemaal niet zo is. Een jaar geleden belandden we met Anna in het ziekenhuis en was de feestperiode het begin van een lange verdrietige ziekenhuisopname. De huidige gemoedsrust is voor ons uitzonderlijk. Nee, we hebben geen grote plannen voor vanavond. Maar dat hoeft echt niet. Want we voelen oprechte dankbaarheid omdat vandaag iedereen gewoon bij elkaar is. En da’s echt cool.
Maar ehm… waar blijft Jona met dat aperitiefke eigenlijk?
Anna is anders 
Mooie sfeerimpressie van een gelukkig gezin. Dit na een tumultueuze periode, waarbij jullie veel met ons twitteraars hebben gedeeld. Verdriet delen is niet makkelijk. Geluk delen misschien ook niet. Ik wens juliie een “saai” jaar toe. Met een knipoog uiteraard.
Veel groeten uit Drenthe
Jan Rozendal
LikeGeliked door 1 persoon
Dag Twitter-vriend Jan. Het doet me veel plezier om je ook op mijn blog tegen te komen. Dank voor je steun! Warme groet van Renilde
LikeLike
Fijn om dit te lezen, dat jullie samen ook weleens zo genieten. Wens jullie toch het beste voor 2019 en dat het een beter jaar mag worden. Knuffel voor jullie #hartjes
LikeLike
Dankjewel, Jeanne. Voor jou ook onze allerbeste wensen voor het nieuwe jaar!
LikeLike
Heerlijk om te lezen, Renilde! Ik wens jullie alle vier een vreedzaam, rustig en gelukkig 2019. Natuurlijk Anna in de eerste plaats, maar ook Martha die we allemaal in ons hart hebben gesloten. En jij, super mamma! En last but not least Jona, de stille kracht. Die man verdient méér dan één biertje!
Groeten uit Rosmalen (NL) van een verstokt Anna fan.
Marius Wanders
@tweeter_opa
LikeGeliked door 1 persoon
Prachtig. Dankjewel, tweeter opa! We drinken er ook eentje op jouw gezondheid.
LikeLike
Mooi!
LikeGeliked door 1 persoon
Danku Tantan!
LikeLike
Het is altijd deugddoend om te lezen hoe jullie met Anna omgaan, zowel jij als Jona als Martha! Ik denk dat het voor jullie soms veel moeilijker is dan je neerschrijft, dat je net door het neer te schrijven al relativeert…
Anderzijds ben ik er ook van overtuigd dat de aangename momenten, het genieten mét en van Anna, van jullie gezinnetje véél intenser is dan je kan neerschrijven…
Ik meen het als ik op twitter zeg dat je ons, dat je mij, telkens weer met mijn voeten op de grond zet. Ik ervaar dat ook telkens als ik met mijn vriendin over haar zoon met beperkingen praat, als ze over hem vertelt, als ik haar bezig zie en hoor met en voor hem, …
Ik besef dan telkens weer dat we gelukkig moeten zijn met heel kleine dingen!
Dankjewel lieve Anna voor alles waarvan je ons deelgenoot maakt…
LikeGeliked door 1 persoon
Je hebt zeker gelijk. Schrijven is voor mij een creatieve vorm van therapie. Het doet me goed om kleine en grote momenten neer te schrijven. Soms blij, soms wanhopig, maar ik wil er altijd een mooi verhaal van maken, ook voor mezelf. De twitterliefde is een grote steun!
Lieve groetjes van Renilde
LikeLike
Hallo Renilde en gezin, ben nu ook even op de blog omdat Anna heel diep zit in mij en met haar, jullie!
Verdiep me nu een beetje in de afgelopen jaren.
Ben zo dankbaar dat je je gevoelens van opperste trots en blijheid tot je diepste wanhoop en verdriet met ons deelt op Twitter. Pas dan besef je hoe zwaar jullie leven is en hoe blij jullie kunnen zijn met lichtpuntjes….
Er werd op Twitter ook een vraag gesteld of Anna wel eens uit logeren gaat met volledige verzorging zodat jullie eens even met z’n drietjes kunnen “zijn”… Wil je daar een keer op ingaan?
Lieve groet, Marguerite
LikeGeliked door 1 persoon
He Marguerite, wat fijn om je hier tegen te komen. Ik maak er geen geheim van: de warme Twitter-vriendschappen zijn me heel dierbaar.
En ja hoor, Anna gaat regelmatig bij mijn moeder logeren. Dan kunnen Jona en ik naar een pretpark met Martha, samen naar een feestje, of – da’s onze favoriet – gewoon eens lang slapen. Hee-eeel belangrijk!
LikeLike
Het is fijn om dit te lezen ik hoop dat dit jaar voor jullie een beetje rustiger mag verlopen!
Mijn beste wensen voor 2019 voor een gezond en gelukkig jaar.
Vele groetjes van mij en Samana.
LikeGeliked door 1 persoon
Dag Emilienne, bedankt voor de mooie nieuwjaarswensen. Jij en het team van Samana doen fantastisch werk. Nog van dat in 2019!
LikeLike
Dag Renilde, ik kom ook eens piepen bij jou. Ik zal één en ander moeten bijlezen eer ik een beetje heel het verhaal kan volgen. Maar nu ik toch ziek thuis zit zal ik daar wel de tijd voor hebben, al kan ik niet al te lang aan de computer aan één stuk.
Fijne kennismaking en ik ben alvast blij dat jullie de feestdagen samen konden vieren.
LikeGeliked door 1 persoon
Oei, ziek… hopelijk niet te erg? Anna had deze week ook een flinke verkoudheid te pakken. Gelukkig geen koorts, vandaag alweer aan de beterhand.
Bedankt voor je reactie en goed rusten hoor!
LikeGeliked door 1 persoon
Mooi stukje.
LikeGeliked door 1 persoon
Dank je!
LikeLike
Dag Renilde
Wat een sterk liefdevol gezin moeten jullie zijn om dit zo samen door te komen!
Ik hoop dat Jona en jij ook ergens nog wat tijd vinden voor elkaar. Het belangrijkste voor jullie meisjes is: ouders die elkaar graag zien en samen blijven niet alleen als zorgzame ouders maar ook als liefdevolle partners. Ik kan me amper voorstellen wat een druk dit op jullie moet zijn. Maar ik lees dat je geen klagen hebt en hij jou goed in de watten legt!
Ik was ook zeer onder de indruk van het artikel in De Morgen van 8 december laatstleden.
Groeten
Ilse
LikeGeliked door 1 persoon
Whow, wat mooi, heb je dat zelf gemaakt? Prachtig! Ik knutsel ook heel veel en geef hier veel van weg. Neem maar eens een kijkje op http://www.weezepoel.se en laat maar weten of ik iets voor je meiden kan maken!
LikeGeliked door 1 persoon
Wat lief van je! Ik ben benieuwd naar jouw knutselwerkjes. Groetjes!
LikeLike
Ik maak zoveel dus ik weet het niet meer zeker, maar kan het dat ik deze kaart aan Martha heb gestuurd? https://weezepoel.se/portfolio/cupcake-card/
LikeGeliked door 1 persoon
Jaaaaaa! Herken ik meteen! 😄
LikeGeliked door 1 persoon