Glimlach

Anna stelt zich geen vragen. Ze is een zorgeloos meisje dat houdt van krawietelen. Ze weet niet wat stappen is. Het klinkt misschien vreemd, maar ik ben blij dat Anna mentaal te zwak is om te beseffen dat ze anders is. Haar verdriet omdat zij niet kan praten, omdat zij niet dezelfde kansen kreeg, zou me kwellen. Voor Anna is het goed zo. Zij is zich van geen kwaad bewust.

Martha werd pas zes. Als zesjarige stel je je honderden vragen. Waarom zijn jullie altijd boos op mij en nooit op Anna? Mag zusje mee naar de Efteling als ze zal kunnen stappen? Kreeg ik vroeger ook sondevoeding toen ik nog een kleintje was? Ik benader elke vraag met evenveel aandacht en ben altijd openhartig, omdat ik het belangrijk vind dat Martha over haar zus praat. Elke vraag beschouw ik als een uitgelezen kans om een ongedwongen gesprekje te voeren, zodat Martha weet dat alles bespreekbaar is. Later zal ze over complexere zaken beginnen nadenken en dan wil ik graag een vertrouwenspersoon zijn. Voor Martha volstaan onze gezellige babbels voorlopig ruimschoots. Zij stelt zich wel krasse vragen, maar maakt zich beslist geen zorgen.

Ik zou me duizend en één vragen kunnen stellen. Waarom nam de natuur, die ik zo verafgood, een foute beslissing in mijn lichaam? Zal Anna me op een dag kunnen aankijken en mama zeggen? Zal Martha zich later schamen voor haar zus als haar vrienden langskomen? Gaan Jona en ik nog voor Anna kunnen zorgen als wij zestig zijn en zij vierentwintig? Mezelf moeilijke vragen stellen heeft geen zin. Ik ken het antwoord niet. Ik wil het niet weten. We leven nu! Mijn dochters gaan dartel door het leven, beide om verschillende redenen, en maken zich geen zorgen om wat komen zal. Ze inspireren me.

Anna is blij. Martha is blij. Als mama kan ik me niets mooiers wensen. Zo eenvoudig kan het zijn. Eén bescheiden glimlach van die meiden laat mij barsten van geluk.

In mijn ogen wordt de waarde van je leven bepaald door wat je doet met je tijd. Jezelf durven zijn. Doen wat je blij maakt. Ik neem bewust beslissingen volgens die eenvoudige filosofie. Dat weldoordacht beslissen was nodig om optimistisch te blijven, toen Anna onze wereld op zijn kop zette. Die kleine spruit heeft werkelijk mijn manier van denken en aanpakken beïnvloed. Ik weet nu dat mijn gedachten bepalen hoe ik me voel, en dat maakt me sterk, omdat ik ervoor kies te denken in mogelijkheden, niet in beperkingen.

Vandaag wordt een mooie dag. Een alles is mogelijk dag.