Ik vond het vreselijk toen mijn denkwereld van de ene dag op de andere enkel nog bestond uit zorgen om mijn kinderen. Jona en ik zaten met de handen in het haar. Ik zocht meteen hulp en al snel ging er een nieuwe wereld voor ons open. Er zijn ontzettend veel mensen die elke dag met oneindig veel liefde en geduld ouders en kindjes zoals Anna vooruit helpen. Hun ervaring en kennis waren voor mij een grote hulp en houvast.
Dit stukje tekst schreef ik over de thuisbegeleiding:
Alsof je al dagen watertrappelt in een wilde zee van zorgen en verdriet. Je bent uitgeput en krijgt vieze slokken zout water binnen. Je voelt je misselijk en zoekt wanhopig naar iets dat blijft drijven, stevig genoeg om je aan vast te klampen, trappelend met je vermoeide benen, boze golven trotserend. En dan is er plots een lieve mevrouw die een nieuwe, stevige bodem onder je voeten neerzet. Je staat rechtop, dankbaar, hijst je uit het donkere water en ademt diep in en uit. Je vindt terug rust en bekijkt de wereld op een andere manier. Je bent niet meer alleen. Je bent gered.
(mei 2013)
Gelukkig!
LikeGeliked door 2 people