Ik trek een oranjekleurig papje op in een dikke spuit – zo noemen Jona en ik de voedingsspuiten van twintig milliliter – en draai die in het slangetje dat vasthangt aan Anna’s sondeklep. Anna staart voor de elvendertigste keer naar dezelfde aflevering van Nijntje en klopt wild met haar handjes op de tafel van haar rolstoel. ‘Zachtjes, zusje’, probeer ik, alsof ze me begrijpt. Lees verder “Buikgevoel”
Snoezelen
Het is elf uur ’s morgens en toch gezellig donker in onze woonkamer, daar zorgen de verduisterende lamellen voor. Kleurrijke lichtbollen dansen op het plafond, een dromerig Iers liedje creëert een sprookjessfeer en middenin die betoverende wereld van licht en muziek ligt Anna op haar rug. Ze staart vol fascinatie naar boven. Taj taj taj, brabbelt ons meisje, alsof ze communiceert met violen die voor haar klinken als rood en groen. Snoezelen. Acht jaar geleden had ik er nog nooit van gehoord. Nu dompelen we Anna elke dag onder in een snoezelbad van kleuren en muziek.
Lees verder “Snoezelen”Auto
Het is tijd voor een grote stap: de aankoop van een aangepaste auto. Je weet wel, zo’n omgebouwde halve bus met een handig liftsysteem zodat we Anna kunnen vervoeren in haar rolstoel. Nu maken we haar nog altijd vast in een speciale kinderstoel, maar die is veel te klein, onveilig en onhandig geworden. Dus ja hoor, we kijken écht uit naar ons nieuw hulpmiddel op vier wielen. Eindelijk veilig en verantwoord onderweg. Wat we niet allemaal hebben uitgestoken de voorbije acht jaar!
Lees verder “Auto”pano
Keek je woensdag naar pano? In de veelbesproken reportage kaartte Goedele Devroy de groeiende wachtlijsten in de gehandicaptenzorg aan. De bevlogen VRT-journaliste heeft zelf een zoon met ernstige beperkingen en alleen al daarom is ze een groot voorbeeld voor mij.
Lees verder “pano”
Anna is anders 